Ostatni neandertalczycy

Ząb ze Stajni (Archeowieści.pl)

Jedną z zagadek związanych z człowiekiem neandertalskim jest jego tajemnicze zniknięcie. Niektórzy uważają, że neandertalczyk został wyparty ze swego środowiska przez człowieka współczesnego typu, być może po prostu brutalnie zgładzony. Inni sądzą, że współwystępowanie tych dwóch grup ludzi było bardziej pokojowe. Teza pokojowej współegzystencji zakłada nawet krzyżowanie się człowieka współczesnego typu i neandertalczyka, na drodze okresowej wymiany kobiet. Znane są szkielety dziecięce  z mieszanymi cechami. Jednymi z najmłodszych stanowisk, gdzie znajdowano takie szkielety są np. jaskinie w Chorwacji oraz południowej Hiszpanii.
W Polsce przemysł mustierski, związany z obróbką kamienia przez neandertalczyka, znajdowany był od dawna, całe tony pięściaków znane są z Jury Krakowsko-Częstochowskiej. Ale dopiero w 2010 roku opublikowano informację o pierwszych szczątkach neandertalczyków znalezionych w Polsce. W jaskini Stajna pod Częstochową (Naturwissenschaften) wykopano trzy zęby Homo neandertalensis z późnego środkowego paleolitu (datowane na ok. 100-80 tys lat). W kategorii NAJ, niektórzy nazwali te zęby najstarszymi ludzkimi szczątki znalezionymi w Polsce (Archeowieści.pl).
W jednym z ostatnich numerów Science znajduje się doniesienie z dalekiej północy, z pn. Uralu. Znalezione tam stanowisko z narzędziami kultury mustierskiej wydatowano izotopami węgla C-14 na 28 500 lat (górny paleolit). Kultura ta przypisywana jest neandertalczykowi, który z tego okresu znany jest już tylko z południa Europy. Zatem obozowisko z północnego Uralu mogło stanowić izolowane, wysunięte daleko na północ, refugium neandertalczyka.

Posted in: ewolucja,hominidy,paleontologia